Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 2142

When His Eyes Opened by simple silence Chapter 2142

“Tsaka, dapat hanapin din ng dad ko si Emmy. Hindi basta-basta pababayaan ng tatay ko.” Sabi ni Emilio, “Nagbabalik-tanaw ako ngayon at nakita kong nakagawa na si Margaret ng mga plano! Palagi siyang nasa susunod na laro. Malaking chess! Kilala niya ang tatay ko sa loob ng maraming taon, ngunit hindi niya dinala si Emmy para makipagkita sa sinuman sa aming pamilya.”

Nakinig nang mabuti si Avery, ngunit nag-iisip siya ng paraan.

“Walang sinuman sa aming pamilya ang nakakita kay Emmy. Kahit na mahanap natin siya ngayon, mahirap. Dahil si Emmy ay ampon ni Margaret, si Emmy ay hindi kailanman siniseryoso ng aking ama. Ngayon, siguradong ipapasa na kay Emmy ang Lahat ni Margaret.” Sabi ni Emilio at nagpatuloy, “Sa tingin ng tatay ko, matalino siya, pero hindi siya naging kalaban ni Margaret.”

“Emilio, kung malaman ng tatay mo ang kinaroroonan ni Emmy, mangyaring sabihin sa akin sa tamang oras.” Nag-alinlangan si Avery at sinabing, “Hindi ko akalain na tatapusin ni Margaret ang kanyang buhay sa ganitong paraan. Hindi niya binigyan ng pagkakataon ang sinuman na mag-react.”

Emilio: “Nagpapanic ka ba? Patay na si Margaret, at miserable rin si Elliot.”

Avery: “Mag-iisip ako ng paraan.”

Emilio: “Good luck.”

Huminto ang sasakyan sa labas ng hotel, sumilip si Avery sa bintana at ibinaba ang tawag.

Nang pinindot ni Avery ang doorbell ng suite ni Elliot, nag-aalmusal si Elliot ngunit wala siyang ganang kumain. Masyado siyang nainom kagabi, at ngayon ay basag-basag ang kanyang ulo, na lalong masakit.

Pagka-ring ng doorbell ay agad na binuksan ni Chad ang pinto nang hindi nag-iisip.

Lumapit si Avery at sinabing, “Chad, lumabas ka muna.”

“Oh…” Sumulyap si Chad kay Elliot na kinakabahan, pagkatapos ay lumabas.

Ni-lock ni Avery ang pinto at naglakad papunta kay Elliot. This is property © of NôvelDrama.Org.

Bumaba ang tingin niya kay Elliot.

Namula si Elliot nang makita si Avery kaya ibinaba niya ang kutsara.

“Gusto mamatay?” Umupo si Avery sa upuan sa tapat niya at mahinang tinanong siya.

“Huwag kang mamamatay sa panonood mong ikasal kay Emilio?” Nagtaas ng mata si Elliot at malamig na tumingin sa kanya, “Sabi ko naman sa iyo na kapag may nananakot sa iyo sa akin, sabihin mo sa akin sa lalong madaling panahon. Ginawa mo ba?”

Hindi nakaimik si Avery at tahimik na tumingin sa kanya.

Pagkaraan ng ilang sandali, nagtanong siya, “Kailan mo nalaman ang tungkol dito?”

“Nang nagpadala si Emilio ng mensahe sa iyo, nakita ko ang balita sa harap mo.” Kinuha ni Elliot ang tasa ng gatas at humigop ng gatas, “Naghintay ako hanggang sa magtapat ka sa akin, pero ayaw mo talagang sabihin sa akin.”

Avery: “Elliot, ako…”

“Hindi na kailangang magpaliwanag. Patay na si Margaret, walang makakapagbanta sa iyo ngayon.” Tila nakuha ni Elliot ang Relief, “Hindi ko kailangang magmadali para mamatay.”

Nalungkot si Avery nang marinig ang sinabi nito.

“Sinabi ni Chad na uminom ka ng isang bote ng alak kagabi, at sa tingin ko ay ayaw mo na talagang mabuhay.” Amoy na amoy ni Avery ang alak sa kanya ngayon, ngunit maaari rin itong galing sa sarili niyang, “Uminom ako kahapon, Para magkaroon ako ng lakas ng loob na sabihin sa iyo ang tungkol sa akin at kay Emilio.”

“Wag mo nang banggitin ulit.” Ayaw marinig ni Elliot ang anumang bagay na may kaugnayan kay Emilio.

“Well. busog ka na ba?” Sabi ni Avery, “umuwi ka sa akin!”

“Avery, ayoko nang mamuhay na parang puppet. Kaya kong gawin ang kahit anong gusto ko. Huwag kang mag-alala sa akin.” Malungkot na tumingin si Elliot sa kanya, at malamig ang tono nito, “Hindi ka ba masyadong busy? Pumunta ka at gawin mo ang iyong negosyo.”

“Anong ibig mong sabihin?” Naramdaman ni Avery na parang puputulin na ni Elliot ang sarili.